در حاليكه بيماري سرطان در كشور به عنوان سومين عامل مرگ و مير محسوب مي شود اما اين نسبت در استان سرسبز مازندران به دليل شيوع  بسيار بالاي آن به دومين عامل مرگ و مير شهروندان اين استان بدل شده است. شدت بيماري هاي ناشي از سرطان در استان مازندران تا بدان حد است كه خانواده هاي فراواني را دراين استان را درگير خود ساخته است و متاسفانه سن ابتلا به انواع سرطان ها در مازندران به 10 سال كمتر از ميانگين جهاني رسيده است كه تمامي اين شواهد و قرائن نشان مي دهد سرطان در حال تبديل شدن به بلايي فراگير در استان مازندران مي باشد.

بيماري سرطان از يك طرف و از طرف ديگر مشكلات مربوط به درمان آن واقعاً خانواده ها را كلافه كرده است. هرچند خوشبختانه برخي از افراد بيمار تحت پوشش بيمه درماني قرار دارند و تا حدود زيادي هزينه درمان آنها را بيمه پرداخت مي كند اما بسياري از خانواده ها در اين راه دشوار بي يار و ياور مي باشند بطوريكه درحال حاضر در هر 4 تا5 خانواده در مازندران حداقل يك خانواده داراي يك بيمار سرطاني مي باشند كه در اين رابطه بايد به اين نكته اذعان شود بيماري سرطان مثل سابق بيماري نزديك به مرگ نيست بلكه افرادي هستند كه نزديك به 10 سال است كه داراي بيماري سرطان مي باشند اما در حال زندگي هستند  و تحت نظر پزشك قرار دارند. با توجه به حجم بالاي بيماران سرطاني در مازندران راه اندازي و ساخت يك بيمارستان جامع و مجهز  ويژه بيماران سرطاني يك ضرورت مهم و اساسي مي باشد كه در اين رابطه مسئولان مرتبط بايد همت كنند و آن را هر چه سريعتر احداث نمايند. همچنين هزينه هاي مربوط به بيماران سرطاني واقعاً بالاست كه در اين زمينه بيمارستان هاي دولتي بايد اين گونه بيماران را تحت پوشش قرار دهند تا اندكي از دردها و آلام آنها با توجه به صعب العلاج بودن بيماري آنها كاهش يابد. بنابراظهارات كارشناسان بخش ، سرطان به عنوان دومين عامل مرگ و مير بعد از بيماري هاي قلبي و عروقي در استان مازندران به شمار مي رود و در همين امر نشان دهنده وخامت اوضاع در اين زمينه است.

شايع ترين سرطان هاي مازندران به ترتيب شامل دستگاه گوارشي ،‌پستان ، دستگاها خون ولنفوم ، پروستات و پوست است و در اين ميان بيشترين آمار سرطان مربوط به سرطان معده با 20 درصد مبتلايان به سرطان مي باشد. ازآنجائيكه بيماران سرطاني از اقشار محروم و آسيب پذير جامعه مي باشند كه در سنين بالا نيز قرار دارند بنابراين نگاه ها به اين بيماران بايد حمايتي باشد تا اين افراد بتوانند درد و رنج ناشي از سرطان را راحت تر تحمل كنند و از طرف ديگر به آنها فشارهاي روحي و رواني ناشي از بيماري وارد نشود.

هم اكنون ميانگين شيوع سرطان ها متاسفانه در مازندران به 10 سال كمتر از ميانگين جهاني يعني 40 تا 50 سال كاهش پيدا كرده است كه اين امر مي تواند يك زنگ خطر جدي براي تمامي شهروندان اين استان باشد. مصرف بيش از اندازه انواع سموم و كودهاي شيميايي در توليدات زراعي و باغي ، انواع و اقسام عفونت ها ، فقدان الگوي مناسب تغذيه و استفاده از غذاهاي آماده  از جمله مهمترين عوامل بروز سرطان در مازندران اعلام شده اند و شيوع سرطان دستگاه گوارشي در شمال كشور به ويژه در استان مازندران 10 برابر ديگر نقاط كشور است كه نشان دهنده فراگير بودن اين نوع از سرطان در سطح استان مي باشد. هرچند در حال حاضر تمامي تلاشي مسئولان مجريان بهداشت و درمان بر حمايت از اين گونه بيماران در زمينه درمان استوار است و در حد توان به بيماران سرطاني خدمات درماني ارائه مي شود اما حمايت ها در اين بخش بايد بيش از پيش افزايش يابد و آگاه بخشي و اطلاع رساني و رعايت نكات بهداشتي در به حداقل رساندن بيماري سرطان هم بايد جدي گرفته شود. مصرف غذاهاي بسيار چرب ، استفاده از روغن هاي چند بار مصرف شده در توليد مواد غذايي ، افزايش استفاده از سموم شيميايي ، آلودگي شديد زيست محيطي ، آلودگي آب هاي آشاميدني و عدم رعايت نكات بهداشتي در زندگي از جمله مواردي هستند كه در ابتلاي افراد به بيماري سرطان نقش دارند كه در اين راه بايد در جهت اطلاع رساني و فرهنگ سازي آن در سطح جامعه از سوي نهادها و سازمان هاي آموزش و فرهنگي و رسانه ها تلاش هاي گسترده اي صورت گيرد تا روند رو به رشد بيماري هاي سرطاني در سطح استان متوقف گردد.

رحمان امامي
كارشناس ارشد و مدرس دانشگاه